بسم الله الرحمن الرحیم
جمعه ۲۷ خرداد ۱۳۷۹ تهران:
دمبدم دل ما را از اَلَسْتُ پیغام است
از بلیٰ بلیٰ جان را تازه تازه اسلام است
خاص می نه پندارد کاین به روز اول بود
بعد از آن سخن بگسست این عقیده عام است
گوش هر خدا بینی مستمع بود از حق
وانکه او نمی‌بیند بی گمان که او خام است
(فیض کاشانی)
[الَّذينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا في سَبيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ * يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فيها نَعيمٌ مُقيمٌ * خالِدينَ فيها أَبَداً إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظيمٌ] (التوبه ۹: ۲۰ ـ ۲۲)
كسانى كه ايمان آورده و هجرت كرده و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداخته‌اند نزد خدا مقامى هر چه والاتر دارند و اينان همان رستگارانند. پروردگارشان آنان را از جانب خود، به رحمت و خشنودى و باغهايى [در بهشت] كه در آنها نعمتهايى پايدار دارند، مژده مى‌دهد. جاودانه در آنها خواهند بود، در حقيقت، خداست كه نزد او پاداشى بزرگ است.