بسم الله الرحمن الرحیم
سوم دیماه ۱۳۷۸ فرودگاه مهرآباد:
در نامه من [به مرحوم پدر] پس از اول شدن در کنکور دانشگده فنی [مهرماه ۱۳۲۴]:
هر دمش با من دلسوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایسته إنعام افتاد
(حافظ)
در پاسخ پدر به نامه من:
گدایی در میخانه طرفه اکسیریست
گر این عمل بکنی خاک زر توانی کرد
(حافظ)
فال مجید در نامه او:
بود آیا که در میکدهها بگشایند
گره از کار فروبسته ما بگشایند
به صفای دل رندان صبوحیزدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
(حافظ)
جواب من به او [مهر ۱۳۶۴]:
أَلمِنَّةُ لِله که در میکده باز است
زان رو که مرا بر در او روی نیاز است
خمها همه در جوش و خروشند ز مستی
و ان می که در آنجاست حقیقت نه مجاز است
(حافظ)