بسم الله الرحمن الرحیم
سه‌شنبه ۲۴ ژوئن ۲۰۱۴ در بوستن
بخشی از دعای حضرت علی از صفحه ۲۶۱ نهج البلاغه دکتر شهیدی:
«اللَّهُمَّ إِنَّكَ آنَسُ الْآنِسِينَ لِأَوْلِيَائِكَ وَ أَحْضَرُهُمْ بِالْكِفَايَةِ لِلْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ تُشَاهِدُهُمْ فِي سَرَائِرِهِمْ وَ تَطَّلِعُ عَلَيْهِمْ فِي ضَمَائِرِهِمْ وَ تَعْلَمُ مَبْلَغَ بَصَائِرِهِمْ فَأَسْرَارُهُمْ لَكَ مَكْشُوفَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ...
خدايا! تو به دوستانت از همه همدم ترى، و براى آنان كه به تو توّكل كنند از هر كس كاردان‌تر. بر نهانى‌هاشان بينايى و به درونهاشان آگاه، و بر مقدار بينش آنان دانا. رازهاشان نزد تو آشكار است، و دلهاشان در حسرت ديدار تو داغدار.
...إِنْ أَوْحَشَتْهُمُ الْغُرْبَةُ آنَسَهُمْ ذِكْرُكَ وَ إِنْ صُبَّتْ عَلَيْهِمُ الْمَصَائِبُ لَجَئُوا إِلَى الِاسْتِجَارَةِ بِكَ عِلْماً بِأَنَّ أَزِمَّةَ الْأُمُورِ بِيَدِكَ وَ مَصَادِرَهَا عَنْ قَضَائِك» [۱]
اگر غربتشان به وحشت در اندازد، ياد تو آنان را آرام سازد، و اگر مصيبتها بر آنان فرو بارد به تو پناه آرند و روى به درگاه تو دارند، چه مى‌دانند سر رشته كارها به دست توست، و از قضايى خيزد كه پاى بست توست.