بسم الله الرحمن الرحیم
در فرودگاه مهرآباد قبل از پرواز به مشهد:
تاریخ این یادداشت بین دوم مهر تا هشتم آذر ۱۳۷۸
هزار جهد بکردم که یار من باشی
مرادبخش دل بی‌قرار من باشی
چراغ دیده شب زنده‌دار من گردی
انیس خاطر امیدوار من باشی
در آن چمن که بتان دست عاشقان گیرند
گرت ز دست برآید نگار من باشی
چو خسروان ملاحت به بندگان نازند
تو در میانه خداوندگار من باشی
من ار چه حافظ شهرم جوی نمی‌ارزم
مگر تو از کرم خویش یار من باشی
(حافظ)
[أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْد] (الزمر ۳۹: ۳۶)
آيا خدا كفايت‌كننده بنده‌اش نيست؟
[أَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزيزِ الْوَهَّابِ] (ص ۳۸: ۹)
آيا گنجينه‌هاى رحمت پروردگار ارجمندِ بسيار بخشنده تو نزد ايشان است؟