اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
مجتبی عزیزم!
سلام.
بهشتیان در آن روز از خداوندگار مهربانشان سلام می‌شنوند خوش به حالشان!
[سَلامٌ قَوْلاً مِنْ رَبٍّ رَحيمٍ] (یس ۳۶: ۵۸)
از جانب پروردگار[ى] مهربان [به آنان] سلام گفته مى‌شود.
و این یکی را بشنو که می‌گوید:
دل من از رخش امروز بهشتی دارد[۱]
حضرت سجاد علیه‌السّلام را نگر که خطاب به خدای خود می‌گوید:
«يَا نَعِيمِي وَ جَنَّتِي وَ يَا دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي» [۲]
ای خوشی من! ای بهشت من! ای دنیا و آخرت من!
[ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدينَ * وَ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَريبٌ مِنَ الْمُحْسِنينَ] (الأعراف ۷: ۵۵ ـ ۵۶)
پروردگار خود را به زارى و نهانى بخوانيد كه او از حد گذرندگان را دوست نمى‌دارد. و در زمين پس از اصلاح آن فساد مكنيد، و با بيم و اميد او را بخوانيد كه رحمت خدا به نيكوكاران نزديک است.
رحمت خدا به اهل احسان نزدیک است. می‌دانی احسان چیست؟ رسول خدا (ص) فرمود:
«الْإِحْسَانُ أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ» [۳]
احسان آن است که خدای را چنان بپرستی که گویا او را می‌بینی پس اگر او را ندیدی (این حال و مقام را نداشتی) پس او تو را می‌بیند (لااقل آنطور او را پرستش کن که او را همیشه بینای کار خود بدانی و خاطرش بدانی).
فرزندم! از من خواسته بودی ماهی یک نامه آنچنانی برایت بنویسم. سعی می‌کنم ولی فرزندم گوشدار که فرمودند هر وقت خواستی با خدای سخن گوئی نماز بخوان و هر وقت خواستی خدای با تو سخن گوید قرآن بخوان.
خدای آن فرزند عزیز مرا به بندگی خود عزت حقیقی بخشد.
دوربین فیلمبرداری مورد نظرت را بخر و خدای را سپاس گو. وجه مورد نظرت را ان شاءالله همین روزها حواله می‌کنم. مصطفی را سلام برسان.
۷۵۰ دلار اوائل مهرماه برایت فرستادم، ظاهرا بایستی رسیده باشد به آدرس صندوق پستت.
مرتضی
ساعت پنج و نیم صبح
۲۸ مهرماه ۱۳۵۵
این شعر را نویسنده همه جا به همین صورت آورده است ولی در دیوان اشعار فخرالدین عراقی، قصیدۀ شماره ۷ به این صورت ثبت شده‌است:
خوشدلان از رخش امروز بهشتی دارند
نه بهشتی که دگر طایفه فردا بینند