ای علی که جمله عقل و دیده‌ای

بسم الله الرحمن الرحیم

روز سیزدهم رجب؛ میلاد مسعود حضرت علی علیه‌السّلام

وَ كُنْ لِلَّهِ مُطِیعاً وَ بِذِكْرِهِ آنِساً وَ تَمَثَّلْ فِی حَالِ تَوَلِّیكَ عَنْهُ إِقْبَالَهُ عَلَیْكَ یَدْعُوكَ إِلَى عَفْوِهِ وَ یَتَغَمَّدُكَ بِفَضْلِهِ وَ أَنْتَ مُتَوَلٍّ عَنْهُ إِلَى غَیْرِهِ (غِماد: غلاف)

خدا را بنده باش، و به یاد او انس بگیر، و در حال روى گرداندن از خدا روى آوردن او را به سوى خود مجسم كن كه تو را به‌ عفوش دعوت مى‌كند، و به فضلش مى‌پوشاند، و تو از او روى مى‌گردانى و به غیر او روى مى‌آورى!

… فَلَمْ یَمْنَعْكَ فَضْلَهُ وَ لَمْ یَهْتِكْ عَنْكَ سِتْرَهُ بَلْ لَمْ تَخْلُ مِنْ لُطْفِهِ مَطْرَفَ عَیْنٍ فِی نِعْمَةٍ یُحْدِثُهَا لَكَ أَوْ سَیِّئَةٍ یَسْتُرُهَا عَلَیْكَ أَوْ بَلِیَّةٍ یَصْرِفُهَا عَنْكَ فَمَا ظَنُّكَ بِهِ لَوْ أَطَعْتَهُ

فضلش را از تو باز نداشته، و پرده حرمتت را ندریده است، بلكه در نعمتى كه براى تو ایجاد مى‌كند، و گناهى كه بر تو مى‌پوشاند، و بلایى كه از تو دور مى‌نماید چشم به هم زدنى از لطفش محروم نیستى، پس به او چه گمان مى‌برى اگر او را بندگى كنى؟!

از سخنان گهربار آن حضرت وقتی که آیه [یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِیم‌] (الإنفطار ۸۲: ۶) مذکور می‌شود. در نهج البلاغه (خطبه ۲۲۳)

سخن پیر مغان است به جان بنیوشید.

***

***

***

***

***

[فَأَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلى‌ وَ نِعْمَ النَّصیرُ] (الحج ۲۲: ۷۸)

پس نماز را برپا دارید و زكات بدهید و به پناه خدا روید. او مولاى شماست؛ چه نیكو مولایى و چه نیكو یاورى.

«مَن كُنتُ مَولاه فَهذا علىٌ مَولاه» (حدیث غدیر)

هر که من مولای اویم این علی مولای اوست.