خانه
معرفی
نامه‌ها
یادداشت‌ها
سخنرانی‌ها
خاطرات
ارسال مطلب
تماس با ما

بنده باش و راحت شو

تاریخ: ۲۴ دی ۱۳۶۱

بنده باش و راحت شو

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

فرزند عزیزم مصطفی!

سلامٌ علیک و رحمة الله و برکاته

نامۀ مورخ ۱۸ دسامبر تو را چند روز پیش دریافت کردیم. همچنین نامه‌ای که برای مجید داده بودی؛ نوشته بودی کار دانشگاهی هم گاهی موفقیت‌آمیز و گاهی مأیوس کننده است.

[وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً وَ إِلَيْنا تُرْجَعُونَ ] ( الانبیاء ۲۱: ۳۵)

هر نفسى چشنده مرگ است، و شما را از راه آزمايش به بد و نيك خواهيم آزمود، و به سوى ما بازگردانيده مى‌شويد.

[وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ‌ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ...] (البقره ۲: ۱۵۵)

و قطعاً شما را به چيزى از [قبيلِ‌] ترس و ... مى‌آزماييم‌.

تو کوشش خود را بکن اگرچه موفقیت تنها به کوشش تو حاصل نمی‌شود.

[وَ مَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ‌ عِنْدِ اللَّه‌ الْعَزيزِ الْحَكيمِ ] (آل عمران ۳: ۱۲۶)

و يارى جز از جانب خداوند تواناى حكيم نيست.

مأیوس هم شو که

[لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ‌ اللَّهِ‌ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكافِرُونَ] (یوسف ۱۲: ۸۷)

زيرا جز گروه كافران كسى از رحمت خدا نوميد نمى‌شود.

[وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعا ] (الاعراف ۷: ۵۶)

و با بيم و اميد او را بخوانيد.

و به فرمایش حضرت علی ابن الحسین زین العابدین گوش فرا ده که از طریق ابوحمزه ثمالی ما را می آموزند که:

«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَا أَدْعُو غَيْرَهُ وَ لَوْ دَعَوْتُ غَيْرَهُ لَمْ يَسْتَجِبْ لِي دُعَائِي وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَا أَرْجُو غَيْرَهُ وَ لَوْ رَجَوْتُ غَيْرَهُ لَأَخْلَفَ رَجَائِي‌»

ستايش خدایی را است كه او را بخوانم و جز او كسي را نخوانم و اگر هم غير او را بخوانم دعايم به اجابت نرسد. ستايش از آن خدايی است كه اميدم به او است و جز او به كسی اميد ندارم و اگر به ديگری اميد داشته باشم نااميد گردم.

کار خود گر به کرم باز گذاری حافظ

ای بسا عیش که با بخت خداداده کنی

كُن عبداً فاسترح : اگر بنده باشی با چنین نیکو خدایی راحت و آزادی!

آری! تو بندگی کن کو بنده‌پرور آید.

و توجه داشته باش که:

قومی که کام دل طلبند از شکرلبان

شک نیست عاشقند ولی عاشق خودند

[أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ‌ عَبْدَه‌] (الزمر ۳۹: ۳۶)

آيا خدا كفايت‌كننده بنده‌اش نيست؟

گر به اقلیم عشق رو آری

همه آفاق گلستان بینی

آنچه بینی دلت همان خواهد

وآنچه خواهد دلت همان بینی

(هاتف اصفهانی)

ساعت هفت و سیزده دقیقه بعدازظهر جمعه است. مجید و مامی و تبسم منزل خاله‌جان رفته‌اند به جشن تولد مریم و من و خانم‌جان منزل هستیم. خانم‌جان قرآن می‌خوانند و من دو روزی است قدری کمرم درد می‌کند و منزل استراحت می‌کنم، ناراحتی و درد ندارم فقط حرکت و نشست و برخاست بایستی خیلی به ملایمت و کمک انجام دهم:

«الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ إِنْ أَتَى الدَّهْرُ بِالْخَطْبِ الْفَادِحِ» [۱]

ستايش مخصوص خداوند است هر چند روزگار بليّه بزرگ پيش آرد.

بگذار به زبان هم شده سخن علی علیه‌آلاف‌التحیة‌و‌الثناء را تکرار کنیم و از بوی عطرآگین سخنش مست شویم و این نامه را هم در بستر نوشتم.

مجید سؤال کرده بود امیدوار است کارنامه ارزی تو را در یکی دو هفته آینده در مشهد بیاورند و توزیع کنند.

خبر جدیدی نیست. کارخانه‌ها امسال چغندر بیشتری داشتند؛ ۳۵ درصد بیش از سال گذشته. و در خراسان فقط سال ۵۵ ازین بیشتر داشتیم. از اخبار مملکتی هم منتظر حمله جدیدی از طرف ایران در این نزدیکی‌ها هستیم؛ خداوند نصرت فرماید

مرتضی ۲۴دی ماه ۱۳۶۱

نامه را مجدد خواندم شاید ظاهرش پراکنده باشد و ارتباط مطالب روشن نباشد ولی تو سعی کن حلقۀ گمشده ارتباط را بیابی که همان تفکر تو را سودمند خواهد بود. و من الله توفیق

قافیه‌اندیشم و دلدار من

گویدم مندیش جز دیدار من

(مولانا، دفتر اول مثنوی معنوی)

یاربّ این روی نازنین چه خوش است

یاربّ این لعل شکّرین چه خوش است

ور ز من باورت نمی‌آید

بوسه زن بر لبش ببین چه خوش است

(فخرالدین عراقی)

پانویس

  1. ^آغاز خطبه ۳۵ نهج البلاغه .
    نظرات
    ارسال نظر
    درحال ارسال نظر ...