بسم الله الرحمن الرحیم
شبانگاه چهارم شعبان: چهارم مرداد ۱۳۹۱
[يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ؛ اى جان اطمینان و آرامش یافته،
ارْجِعي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً؛ برگرد به سوى پروردگارت در حالی که تو راضی و خشنودی و هم مورد رضایت پروردگارت هستی.
فَادْخُلي في عِبادي؛ پس داخل در بندگان من شو
وَ ادْخُلي جَنَّتي] (الفجر ۸۹: ۲۷ ـ۳۰)؛ و داخل در بهشت من شو.
***
از حضرت علی علیه‌السّلام:[۱]
«إن للّه تعالی شراباً لأولیائه؛ همانا برای خداوند شرابی است ویژه اولیائش،
اذا شربوا (منه) سکروا؛ که چون از آن بنوشند مست گردند،
و اذا سکروا طربوا؛ و چون مست گردند به طرب آیند،
و اذا طربوا طابوا؛ و چون به طرب آیند پاک گردند،
و اذا طابوا ذابوا؛ و چون پاک گردند ذوب شوند،
و اذا ذابوا خلصوا؛ و چون ذوب شوند خالص گردند،
و اذا خلصوا طلبوا؛ و چون خالص گردند خدا را طلبند،
و اذا طلبوا وجدوا؛ و چون خدا را طلبند او را بیابند،
و اذا وجدوا وصلوا؛ و چون او را بیابند بدو درآمیزند،
و اذا وصلوا اتّصلوا؛ و چون بدو درآمیزند به او بپیوندند،
و اذا اتّصلوا لافرق بینهم و بین حبیبهم»؛ و چون به او پیوندند دیگر فرقی میان ایشان و محبوبشان نباشد.
در یادداشت دیگری از ایشان به تاریخ چهارم شهریور۱۳۸۰ درباره این روایت نوشته‌اند:
به نقل آقای حسن‌زاده آملی در صفحه ۸۹ رساله نورٌ علی نور که به ضمیمه مفتاح الفلاح شیخ بهائی منتشر شده از جامع الاسرار سید حیدر آملی ص ۲۰۵ و کلمه ۱۹ قرة العیون فیض کاشانی و کلمه ۳۵ کلمات مکنونه فیض.