حاصل از درد تو

هر بلا کز دوست آید رحمت است

آن بلا را بر دلم صد منت است

ای بلاهای تو آرام دلم

حاصل از درد تو شد کام دلم

نالم و ترسم که او باور کند

از ترحّم جور را کمتر کند