خاک بر سر کن غم ایام را

پانویس

1. ^

   محیی‌الدین عربی، ترجمان الأشواق، ابیات ۱۹ تا ۲۲:
   

   ۱۹- اى سرورانم آيا ديده و شنيده‌ايد كه هرگز دو رقيب و دو ضد با يكديگر متحد شوند.

   ۲۰- آيا ما را در راما ديده‌اى كه جامهاى شراب عشق را بدون ناخنهاى انگشتان به ديگرى تقديم دارد.

   ۲۱- و عشق بى‌زبان سخن شيرين و لذت‌بخش را در ميان ما بازگو كرد.

   ۲۲- اگر مى‌ديديد چيزى را ديده بوديد، كه عقل در آنجا راه ندارد بدين معنى يمن و عراق كه رقيب و ضد يكديگرند متحد گشته و يكديگر را در آغوش گرفتند.

2. ^

   ترجمه شعر چنین است:

   تو را دو گونه دوست دارم، یکی به دلیل علاقه به تو و دیگری برای این که دوست داشتنی هستی.

   دوستی از روی علاقه تا آنجاست که غیر تو را از یادم برده است.

   دوست داشتنی بودنت نیز به این دلیل است که پرده‌ها برداشته شده و می‌بینمت.

   نه شکرانه اولی از من است و نه دومی که هر دو حمد نیز لایق خود تو است.