اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
مجتبی عزیزم!
السلام علیک و عیدت مبارک.
هم اکنون ساعت نزدیک به یازده است و روز عید فطر و ما ناهار منزل مادر هستیم که لیدا و دانوش و انوشه هم پنجشنبه اخیر با من از تهران آمده‌اند.
دیروز هم روز آخر ماه رمضان بود و قبل از افطار دعای وداع ماه رمضان را از صحیفه سجادیه با مجید خواندیم و صفحه‌ای از آن را (فراز ۵۰ و ۵۱) تذکراً برای تو می‌نویسم:
«اللَّهُمَّ اسْلَخْنَا بِانْسِلَاخِ هَذَا الشَّهْرِ مِنْ خَطَايَانَا، وَ أَخْرِجْنَا بِخُرُوجِهِ مِنْ سَيِّئَاتِنَا، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَسْعَدِ أَهْلِهِ بِهِ، وَ أَجْزَلِهِمْ قِسْماً فِيهِ، وَ أَوْفَرِهِمْ حَظّاً مِنْهُ...
اى خداوند، با به پايان رسيدن اين ماه ما را از لوث گناه پاك نماى و با رفتنش، از ورطه گناهان برهان و از نيكبخت‌ترين كسانى قرار ده كه در آن به عبادت تو پرداخته‌اند و نصيبشان از همه بيشتر بوده و بيش از همه از آن بهره يافته‌اند.
...اللَّهُمَّ وَ مَنْ رَعَى هَذَا الشَّهْرَ حَقَّ رِعَايَتِهِ، وَ حَفِظَ حُرْمَتَهُ حَقَّ حِفْظِهَا، وَ قَامَ بِحُدُودِهِ حَقَّ قِيَامِهَا، وَ اتَّقَى ذُنُوبَهُ حَقَّ تُقَاتِهَا، أَوْ تَقَرَّبَ إِلَيْكَ بِقُرْبَةٍ أَوْجَبَتْ رِضَاكَ لَهُ، وَ عَطَفَتْ رَحْمَتَكَ عَلَيْهِ، فَهَبْ لَنَا مِثْلَهُ مِنْ وُجْدِكَ، وَ أَعْطِنَا أَضْعَافَهُ مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنَّ فَضْلَكَ لَا يَغِيضُ، وَ إِنَّ خَزَائِنَكَ لَا تَنْقُصُ بَلْ تَفِيضُ، وَ إِنَّ مَعَادِنَ إِحْسَانِكَ لَا تَفْنَى، وَ إِنَّ عَطَاءَكَ لَلْعَطَاءُ الْمُهَنَّا»
بار خدايا، اگر كسى از بندگان تو، حق اين ماه آن چنان كه شايسته اوست رعايت كرده و حرمتش نگه داشته و وظايف خود و احكام آن را به جاى آورده و از گناهان پرهيز كرده و به تو تقرب جسته، آن سان كه خشنودى تو نصيبش شده و رحمت تو بر او روى نهاده، اى خداوند، همانند مزدى كه او را مى‌دهى، از خزانه بى‌نيازيت به ما نيز ارزانى دار و چند برابر آن از فضل خود عطا فرماى، كه خزاين فضل تو را نقصان نيست، بلكه همواره در افزايش است، و معادن احسان تو دستخوش فنا نشود و بخشش تو چه بخششى گواراست.
این دعای کسی است که هرچه دارد همه را از لطف و فضل خدا می‌بیند و خود را فقیر و بی‌چیز محض می‌یابد و برای فضل خداوند حدّ و نهایتی نمی‌شناسد و برای کرمش غایتی نمی‌داند. هیچ عطائی را در مقابل فضل او بزرگ نمی‌شمارد و خوشا به حال کسی که فضل خداوند به او چنین ایمان و باوری دهد و این چنین او را با فضل و کرم خود آشنا کند
[ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظيمِ] (الحدید ۵۷: ۲۱)
اين فضل خداست كه به هر كس بخواهد آن را مى‌دهد، و خداوند را فزون‌بخشى بزرگ است.
[قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا] (یونس ۱۰: ۵۸)
بگو: «به فضل و رحمت خداست كه [مؤمنان] بايد شاد شوند.»
ای گروه مؤمنان شادی کنید
دیروز از وزارت علوم دو نامه داشتیم یکی در مورد تو و دیگری در مورد مصطفی که کارنامه ارزی نیم‌سال دوم ۶۱ تو و نیم‌سال اول ۶۲ مصطفی قریباً صادر و از طریق جرائد اعلام می‌شود.
خانم جان به دعا و سلام یادت دارند. تبسم خوبست و مامی جهت نوشتن نامه به شما همیشه به من تذکر می‌دهد و مشغول آشپزی است فعلا.
خب! خداحافظت در همه حال!
پدرت مرتضی
۲۱ تیرماه ۱۳۶۲