اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
[إِنَّ اللَّـهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا] (الأحزاب ۳۳: ۵۶)
همانا خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود و رحمت می‌فرستند. ای اهل ایمان! بر او درود فرستید و آن گونه که شایسته است، تسلیم او باشید.
فرزند عزیزم مجتبی!
سلامٌ علیکم و رحمة الله و برکاته
هم اکنون ساعت حدود یازده شب هفدهم ربیع الاول و تولد حضرت رسول اکرم صلّی‌الله‌و‌علیه‌وآله‌وسلّم است (برابر ششم اسفن ۶۳). حمد و ستایش و شکر و سپاس خداوند را که بر ما منت نهاد و چنین رسولی کریم به سوی ما فرستاد و آه که ما در مقابل این نعمت عظمی چقدر راه ناسپاسی پیش گرفته‌ایم و قدر این نعمت را نشناخته‌ایم.
[لَقَدْ مَنَّ اللَّـهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ] (آل عمران ۳: ۱۶۴)
یقیناً خدا بر مؤمنان منّت نهاد که در میان آنان پیامبری از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آنان می‌خواند و [از آلودگی های فکری و روحی] پاکشان می‌کند، و کتاب و حکمت به آنان می‌آموزد، و به راستی که آنان پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند.
ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد
(حافظ)
فرزند عزیزم! می خواهم از راه دور با تو سخنی بگویم، باز می‌بینم همان به که همه سخن از او باشد و از دوستان او. خداوند انس ما را با یاد خود و دوستانش قرار دهد که:
بهشت دیده آمد روی ایشان
دماغ آسوده دارد بوی ایشان
شود مشکین نسیم صبحگاهی
گر آمیزد به خاک کوی ایشان
به گفتاری از ایشان خوش دلم من
خوشا ایشان و گفت‌و‌گوی ایشان
(فیض کاشانی)
خب، فرزندم! از درس‌هائی که برداشته بودی نوشته بودی، موفق باشی و از این که عربی را دنبال می‌کنی، خوشحالم به این امید که وسیله هدایت بیشتر تو شود و تو هم از خداوند به دعا و تضرع همین مطلب را بخواه، چه تنها عربی دانستن نمی‌تواند سبب هدایت باشد و تو هرچه بکوشی عربی تو چون ابوجهل و ابولهب نمی‌شود! ولی اگر با دلی صافی و قلب شکسته و امید به بهتر فهمیدن قرآن عربی بخوانی لطف و عنایت او تو را از خواسته‌ات محروم نخواهد کرد.
گرچه وصالش نه به کوشش دهند
آنقدر ای دل که توانی بکوش
(حافظ)
دوست دارد یار این آشفتگی
کوشش بیهوده بهْ از خفتگی
(مولانا، دفتر اول مثنوی معنوی)
چه این کوششها گواهِ راستین خواست و دعای ما است و او دعای بندگانش را اجابت می‌کند.
[وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ] (البقره ۲: ۱۸۶)
هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند، [بگو:] یقیناً من نزدیکم، دعای دعا کننده را زمانی که مرا بخواند اجابت می‌کنم؛ پس باید دعوتم را بپذیرند و به من ایمان آورند، تا [به حقّ و حقیقت] راه یابند.
خانم جان یادت می‌کنند و مشغول تهیه مقدمات حج عمره هستند. ان‌شاءالله.
خدایت یار و دوست و کارساز باد.
مرتضی
ساعت هشت شب هجدهم ربیع الاول