بسم الله الرحمن الرحیم
شبانگاه ۱۱ بهمن ۱۳۹۰:
دعای ۷۴ صحیفه ثانویه علویه:
از حضرت صادق علیهالسّلام منقول است که فرمودند حضرت علی علیهالسّلام هر صبحگاه میفرمودند (خطاب به دو فرشته نگهبان):
«مَرْحَباً بِكُمَا مِنْ مَلَكَيْنِ حَافِظَيْنِ كَرِيمَيْنِ أُمْلِي عَلَيْكُمَا مَا تُحِبَّانِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى»[۱]
آفرين بر شما اى دو فرشته حافظ و كريم! به خواست خداوند چيزى را بر شما املا مىكنم كه دوست داشته باشید ( آن را براى من ذخيره سازيد).
و در قرآن کریم داریم:
[وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظينَ * كِراماً كاتِبينَ * يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ] (الإنفطار ۸۲: ۱۰ ـ ۱۲)
و قطعاً بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند: [فرشتگان] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند؛آنچه را مىكنيد، مىدانند.
بحارالأنوار، ج ۸۳، ص ۲۶۷.