بسم الله الرحمن الرحیم
در بوستن دوشنبه ۲۳ آذر ماه ۱۳۸۸:
به هرچه می‌نگرم صورت تو می‌بینم
و زین میان همه در چشم من تو می‌آیی
ز رشگ تا نشاسد کسی تو را هر دو
جمال خود به لباس دگر بیارائی
(غزلیات عراقی)
[فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ] (البقره ۲: ۱۱۵)
به هرکجا که روی آری آنجا روی خداست.
دیده‌ای خواهم که باشد شه شناس
تا شناسد شاه را در هر لباس
(عطار، منطق الطیر)
در بلا هم می‌چشم لذّات او
ماتِ اویم ماتِ اویم ماتِ او
(مولانا، دفتر دوم مثنوی معنوی)