اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«يَا مَنْ خَلَقَنِي وَ سَوَّانِي يَا مَنْ رَزَقَنِي وَ رَبَّانِي يَا مَنْ أَطْعَمَنِي وَ سَقَانِي يَا مَنْ قَرَّبَنِي وَ أَدْنَانِي يَا مَنْ عَصَمَنِي وَ كَفَانِي يَا مَنْ حَفِظَنِي وَ كَلَأَنِي يَا مَنْ أَعَزَّنِي وَ أَغْنَانِي» [۱]
اى که مرا آفریدى و آراستى! اى که روزیم دادى و پروریدى اى که مرا خوراندى و نوشاندى اى که پیش خود برده و نزدیکم کردى اى که مرا نگهداشته و کفایت کردى اى که محافظت و نگهداریم کردى اى که به من عزت بخشید و توانگرم ساخت اى که به من توفیق داده و راهنمایى کرد اى که با من انس گرفته و جایم داد اى که مرا بمیراند و زنده کند.
در طفولیت که بودم شیر جو
گاهوارم را که جنبانید؟ او
از که خوردم شیر جز از شیر او ؟
که مرا پرورد جز تدبیر او؟
(مولانا، دفتر دوم مثنوی معنوی)
نمی‌دانم این نامه را کدامتان باز می‌کنید: مجتبی عزیز یا مصطفی عزیز چون من در پشت پاکت‌ها که قبلاً نوشتم به نام مصطفی به آدرس مجتبی و بالعکس نوشته شد! فرقی نمی‌کند. این نامه یا این دو نامه که یکی را مامی مشغول نوشتن است و یکی من در طیاره می‌نویسم.
صبح جمعه ۲۶ فرورین ۱۳۵۶ است و ما برای یک هفته عازم تهران هستیم، پرواز می‌کنیم پروازی مانند مرغ ها:
طیران مرغ دیدی تو ز پای بند شهوت
بدر آی تا ببینی طیران آدمیت
رسد آدمی به جایی که بجز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت
(سعدی)
[اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور] (البقره ۲: ۲۵۷)
خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‌اند. آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى به در مى‌برد.
یا نور النور
مردان خدا ز خاکدان دگرند
مرغان هوا ز آشیان دگرند
منگر تو ازین چشم بدیشان کایشان
فارغ ز دو کون و در مکان دگرند
(ابوسعید ابوالخیر)
[عَبْداً مِنْ عِبادِنا آتَيْناهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً] (الکهف ۱۸: ۶۵)
تا بنده‌اى از بندگان ما كه از جانب خود به او رحمتى عطا كرده و از نزد خود بدو دانشى آموخته بوديم.
[وَ إِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ إِلاَّ اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ يُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ مِرفَقاً] (الکهف ۱۸: ۱۶)
و چون از آنها و از آنچه كه جز خدا مى‌پرستند كناره گرفتيد، پس به غار پناه جوييد، تا پروردگارتان از رحمت خود بر شما بگستراند و براى شما در كارتان گشايشى فراهم سازد.
[أُولئِكَ الَّذينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُداهُمُ اقْتَدِهْ] (الانعام ۶: ۹۰)
اينان كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرده است؛ پس به هدايت آنان اقتدا كن.
بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه
که از پای خُمت یکسر به حوض کوثر اندازیم
(حافظ)
الهی!
[وَ اجْنُبْني وَ بَنِيَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنام] (ابراهیم ۱۴: ۳۵)
و مرا و فرزندانم را از پرستيدن بتان دور دار.
پدرتان