بسم الله الرحمن الرحیم
ابيات ذيل در تاريخ دوم فروردين ماه ١٣٩٤ توسط عروس مرحوم سيد مرتضی الهی، خانم دكتر فدرا عدنانی متخلّص به طاهره در سوگ ايشان سروده شده است:
شرح قِصّه چون کنم آغاز من؟
درد هجران با که گویم باز من؟
نیکمردی از تبار مصطفی
رفت و حزنم می‌کنم ابراز من
بنده حق بود بی چون و چرا
این حقیقت کرده‌ام احراز من
عارف حق، عاشق رب، مرد دین
بینم از قرآن چنین اعجاز من
چون سخن می‌گفت در سیر و سلوک
می‌خریدم با شعف صد ناز من
صدهزار افسوس و صد حیف و فغان
بس نبردم بهره زین طنّاز من
بس شنیدم ناله‌ها وقت سحر
بس بگشتم با دلش همراز من
ربِّ ربِّ گفتنش خاموش نیست
با طنینش می‌کنم دل باز من
سید ما مرتضی دُردانه بود
کی بیابم این جواهر باز من؟
رخت بر بستی از این دنیا، پدر
بی‌وجودت چون کنم پرواز من؟
وصل معشوقت مبارک باشدا
اشک‌ریزان می نوازم ساز من
دست‌افشان و غزل‌خوان رفته‌ای
خوانده‌ام با سوز دل آواز من
مرغ جانت از حصار تن پرید
پس نبودم شاهد پرواز من
در فراقت ناله‌ها زد طاهره
گشته‌ام با نای نی همساز من
ساربان آهسته میران، صبر کن
کین مسافر می‌کند جانباز من
اشک خون ریزید ای صاحبدلان
شرح غُصّه می‌کنم ایجاز من