خانه
معرفی
نامه‌ها
یادداشت‌ها
سخنرانی‌ها
خاطرات
ارسال مطلب
تماس با ما

شراب الهی

تاریخ: ۴ شهریور ۱۳۸۰

شراب الهی

بسم الله الرحمن الرحیم

در مشهد:

به نقل آقای حسن‌زاده آملی در صفحه ۸۹ رساله نورٌ علی نور که به ضمیمه مفتاح الفلاح شیخ بهائی منتشر شده از جامع الاسرار سید حیدر آملی ص ۲۰۵ و کلمه ۱۹ قرة العیون فیض کاشانی و کلمه ۳۵ کلمات مکنونه فیض:

عن امیرالمؤمنین علیه‌السّلام:

«إن للّه تعالی شراباً لأولیائه؛ همانا برای خداوند شرابی است ویژه اولیائش،

اذا شربوا (منه) سکروا؛ که چون از آن بنوشند مست گردند،

و اذا سکروا طربوا؛ و چون مست گردند به طرب آیند،

و اذا طربوا طابوا؛ و چون به طرب آیند پاک گردند،

و اذا طابوا ذابوا؛ و چون پاک گردند ذوب شوند،

و اذا ذابوا خلصوا؛ و چون ذوب شوند خالص گردند،

و اذا خلصوا طلبوا؛ و چون خالص گردند خدا را طلبند،

و اذا طلبوا وجدوا؛ و چون خدا را طلبند او را بیابند،

و اذا وجدوا وصلوا؛ و چون او را بیابند بدو درآمیزند،

و اذا وصلوا اتّصلوا؛ و چون بدو درآمیزند به او بپیوندند،

و اذا اتّصلوا لافرق بینهم و بین حبیبهم»؛ و چون به او پیوندند دیگر فرقی میان ایشان و محبوبشان نباشد.

از باب بیستم مصباح الشریعه به نقل آقای حسن‌زاده آملی در صفحه ۸۱ رساله نورٌ علی نور:

قَالَ الصَّادِقُ علیه‌السّلام: «لَقَدْ دَعَوْتُ اللَّهَ مَرَّةً فَاسْتَجَابَ لِی وَ نَسِیتُ الْحَاجَةَ لِأَنَّ اسْتِجَابَتَهُ بِإِقْبَالِهِ عَلَى عَبْدِهِ عِنْدَ دَعْوَتِهِ أَعْظَمُ وَ أَجَلُّ مِمَّا یُرِیدُ مِنْهُ الْعَبْدُ وَ لَوْ كَانَتِ الْجَنَّةَ وَ نَعِیمَهَا الْأَبَدِیَّ وَ لَیْسَ یَعْقِلُ ذَلِكَ إِلَّا الْعَامِلُونَ الْمُحِبُّونَ الْعَارِفُونَ صَفْوَةُ اللَّهِ وَ خَوَاصُّه‌»

یك بار پروردگار متعال را خواندم، و چون مرا جواب داد؛ حاجت خودم را فراموش كردم. آرى جواب دادن پروردگار و اقبال او به بنده خود به هنگام دعوت بزرگتر و بالاتر است از بر آورده شدن آنچه درخواست مى‌شود، اگر چه آن مسئول بهشت و نعمت‌هاى همیشگى بهشت باشد، و این معنى را نمى‌فهمند مگر اشخاصى كه اهل عمل و محبت و معرفت بوده، و از برگزیدگان و خواص بندگان پروردگار باشند.

از در خویش خدا را به بهشتم مفرست

که سر کوی تو از کون و مکان ما را بس

(حافظ)

همینطور برای اهلش بزرگترین عذاب دوری از درِ اوست.

[كَلاَّ إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ * ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصالُوا الْجَحيمِ] (المطففین ۸۳: ۱۵ - ۱۶)

زهى پندار، كه آنان در آن روز، از پروردگارشان سخت محجوبند آنگاه به يقين، آنان به جهنّم درآيند.

    نظرات
    ارسال نظر
    درحال ارسال نظر ...