بسم الله الرحمن الرحیم
مهر ۱۳۸۹ بوستن:
از عطار
ای دوست ماه روزه رسید و تو خفته‌ای
آخر ز خواب غفلت دیرینه سر برآر
سالی دراز بوده‌ای اندر هوای خویش
ماهی خدای را شو و دست از هوا بدار
پنداشتی که چون نخوری روزهٔ تو آنست
بسیار چیز هست جز این شرط روزه‌دار
دیگر ببند گوش ز هر ناشنودنی
کز گفت و گوی هرزه شود عقل تار و مار
دیگر زبان خویش که جای ثنای اوست
از غیبت و دروغ فروبند استوار
دیگر به وقت روزه‌گشادن مخور حرام
زیرا که خون خوری تو از آن به هزار بار
دیگر بسی مخسب که در تنگنای گور
چندانت خواب هست که آن نیست در شمار
این است شرط روزه اگر مرد روزه‌ای
گرچه ز روی عقل یکی گفتم از هزار
(دیوان اشعار عطار)
***
از وصیت حضرت علی علیه‌السّلام قبل از شهادتشان پس از ضربت ابن‌ملجم (نامه ۲۳ نهج البلاغه):
«وَصِيَّتِي لَكُمْ ...
سفارش من به شما اين است كه...
أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُكُمْ وَ الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ وَ غَداً مُفَارِقُكُمْ إِنْ أَبْقَ فَأَنَا وَلِيُّ دَمِي وَ إِنْ أَفْنَ فَالْفَنَاءُ مِيعَادِي وَ إِنْ أَعْفُ فَالْعَفْوُ لِي قُرْبَةٌ وَ هُوَ لَكُمْ حَسَنَةٌ فَاعْفُوا [أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُم] (النور ۲۴: ۲۲)»
من ديروز يارتان بودم و امروز موجب عبرت شمايم، و فردا از شما جدايم. اگر ماندم در خون خود مرا اختيار است، و اگر مردم، مرگ مرا وعده‌گاه ديدار است. اگر ببخشم، بخشش موجب نزديكى من است به خداى بارى، و ـ اگر شما ببخشيد ـ براى شما نيكوكارى. پس ببخشيد! «آيا دوست نمى‌داريد كه خدا شما را بيامرزد.»
از وصیت آن حضرت به امام حسن و امام حسین علیهم‌السّلام پس از ضربت ابن‌ملجم (نامه ۴۷ نهج البلاغه):
«أُوصِيكُمَا...
شما را سفارش مى‌كنم به...
انْظُرُوا إِذَا أَنَا مِتُّ مِنْ ضَرْبَتِهِ هَذِهِ فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ وَ لَا تُمَثِّلُوا بِالرَّجُلِ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ إِيَّاكُمْ وَ الْمُثْلَةَ وَ لَوْ بِالْكَلْبِ الْعَقُور»
بنگريد! اگر من از اين ضربت او مردم، او را تنها يك ضربت بزنيد و دست و پا و ديگر اندام او را مبريد كه من از رسول خدا (ص) شنيدم مى‌فرمود: «بپرهيزيد از بريدن اندام مرده هر چند سگ ديوانه باشد!»
[مرحوم مهندس الهی در حاشیه عبارت «فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً» آیه ذیل را یادداشت نموده‌اند:]
[وَ لَكُمْ فِي الْقِصاصِ حَياةٌ يا أُولِي الْأَلْبابِ] (البقره ۲: ۱۷۹)
و اى خردمندان، شما را در قصاص زندگانى است.