عروس حضرت قرآن

حافظا نه حدّ‌ ماست چنین لافها زدن

پای از گلیم خویش چرا بیشتر کشیم

بر آستان تو مشکل توان رسید آری

عروج بر فلک سروری به دشواریست

عجب نبود گر از قرآن نصیبت نیست جز نقشی

که از خورشید جز گرمی نیابد چشم نابینا

عروس حضرت قرآن نقاب آن گه براندازد

که دارالملک ایمان را مجرد بیند از غوغا