بسم الله الرحمن الرحیم
من از عشق تو سرگردان و مضطر
فتاده در رهت چون مرغ بی‌پر
ولی لطفش ز هر جا برزند سر
کشد افتاده را از خاک معبر
نهد بر فرق او از نور افسر
برد جائی که نتوان کرد باور
به اینجا ره نیابی ای ستمگر
به زور و زر نگردد این میسر
اگر ممکن بدی رفتی سکندر
فقیران را برد الله اکبر
(مرحوم ابوالقاسم الهی)
از حضرت امام صادق علیه‌السّلام:
«فالاضطرارُ عينُ الدّينِ» [۱]
احساس بیچارگی و اضطرار بنده به خداوند خود، تمام دین است.
«وَ هَلِ الدِّينُ إِلَّا الْحُب؟ ...الدِّينُ هُوَ الْحُبُّ وَ الْحُبُّ هُوَ الدِّينُ»[۲]َ
آیا دین غیر از دوست‌داشتن است؟ دین همان دوست‌داشتن است و دوست‌داشتن همان دین است.