اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
[إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ * آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ * كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ * وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ * وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ] (الذاریات ۵۱: ۱۵ـ ۱۹)
به یقین، پرهیزگاران در باغ‌های بهشت و در میان چشمه‌ها قرار دارند. و آنچه پروردگارشان به آنها بخشیده دریافت می‌دارند، زیرا پیش از آن از نیکوکاران بودند. آنها کمی از شب را می‌خوابیدند. و در سحرگاهان استغفار می‌کردند، و در اموال آنها حقّی برای سائل و محروم بود.
صبا وقت سحر بوئی ز زلف یار می‌آورد
دل شوریدۀ ما را ز نو در کار می‌آورد
سحر با باد می‌گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی
سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد
می صبوح و شکر خواب صبحدم تا چند
به عذر نیم‌شبی کوش و گریۀ سحری
هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ
از یمن دعای شب و ورد سحری بود
(همه ابیات از حافظ)
صبا، این نسیم جان‌فزای رحمت الهی، گوئی بیشتر در نیمه‌های شب و هنگام سحر می‌وزد و یا اهل رحمت وزش آن را بیشتر در این هنگام احساس می‌کنند و از وزش جانبخش او بوی خوش لطف حضرتش را استشمام می‌کنند.
پاک کن از مغز و از بینی زکام
تا که ریح الله آید در مشام
(مولانا، دفنر دوم مثنوی معنوی)
صبا از سر محض لطف و عنایت بر بیخبر خفته‌ای می‌وزد در دل شب این دنیای ظلمانی، به لطف بیدارش می‌کند و به بوی خوشش مست می‌سازد و به دل تیره‌اش روشنی می‌بخشد؛ آخر او از شرق عالم نور وزیده است یا خود نفخه روح بخش خدائی بوده است.
ای صبا امشبم مدد فرما
که سحرگه شکفتنم هوس است
(حافظ)
و یا به قول ابن فارض:
«نَعَمْ، بِالصَّبا قلبي صَبا لِأَحِبّتي» [۱]
آری، بسبب خود صبا قلب من شیفته أَحِبَّه و دوستانم شد
که عشق آمدنی بود.
مجید عزیزم!
با مامی جمعه عصر تهران آمدیم و امروز دوشنبه برمی‌گردیم. به عبدی جان و سعیدجان که خدایشان به لطف یار باد سلام مرا برسان! همچنین به جناب آقای مهندس نیز عرض سلام و سپاس مرا .
پدرت مرتضی
۱۲ اسفند ۱۳۶۴