اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
فرزند عزیزم مجتبی!
السلام علیک
[وَ اللَّهُ یَدْعُوا إِلى دارِ السَّلامِ وَ یَهْدی مَنْ یَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ] (یونس ۱۰: ۲۵)
و خدا [شما را] به سراى سلامت فرا مى‌خواند، و هر كه را بخواهد به راه راست هدایت مى‌كند.
[اللَّهُ یَجْتَبی إِلَیْهِ مَنْ یَشاءُ وَ یَهْدی إِلَیْهِ مَنْ یُنیبُ] (الشوری ۴۲: ۱۳)
خدا هر كه را بخواهد، به سوى خود برمى‌گزیند، و هر كه را كه از در توبه درآید، به سوى خود راه مى‌نماید.
قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ * وَ أَنیبُوا إِلى رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَكُمُ الْعَذابُ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ (الزمر ۳۹: ۵۳ ـ۵۴)
بگو: «اى بندگان من ـ كه بر خویشتن زیاده‌روى روا داشته‌اید ـ از رحمت خدا نومید مشوید. در حقیقت، خدا همه گناهان را مى‌آمرزد، كه او خود آمرزنده مهربان است. و پیش از آنكه شما را عذاب دررسد، و دیگر یارى نشوید، به سوى پروردگارتان بازگردید، و تسلیم او شوید.
خداوند عزیز و بسیار مهربان ما با همه اعمال ناشایست و اخلاق ناپسند ما بندگان گنهکار پریشان روزگار هیچ لحظه ما را از نظر عنایت و لطف خود دور نمی‌دارد یا نعمت تازه‌ای می‌بخشد یا بدی دیگری از ما را می‌پوشاند و یا بلائی را از سر ما دور می‌کند. به فرمایش حضرت علی علیه‌السّلام:
«بَلْ لَمْ تَخْلُ مِنْ لُطْفِهِ مَطْرَفَ عَیْنٍ فِی نِعْمَةٍ یُحْدِثُهَا لَكَ أَوْ سَیِّئَةٍ یَسْتُرُهَا عَلَیْكَ أَوْ بَلِیَّةٍ یَصْرِفُهَا عَنْكَ... (از خطبه ۲۲۳ نهج البلاغه صبحی صالح)
بلكه در نعمتى كه براى تو ایجاد مى‌كند، و گناهى كه بر تو مى‌پوشاند، و بلایى كه از تو دور مى‌نماید چشم به هم زدنى از لطفش محروم نیستى.
و بعد می‌فرمایند: ...فَمَا ظَنُّكَ بِهِ لَوْ أَطَعْتَه»
همه آنها در حالی است که تو مرتباً نافرمانی می‌کنی پس چیست گمان تو به حضرت او اگر اطاعتش کنی که لطف او با تو چه‌ها خواهد کرد؟!
[لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فیها وَ لَدَیْنا مَزیدٌ] (ق ۵۰: ۳۵)
هر چه بخواهند در آنجا دارند، و پیش ما فزونتر [هم] هست.
[فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ] (السجده ۳۲: ۱۷)
هیچ كس نمى‌داند چه چیز از آنچه روشنى‌بخش دیدگان است، براى آنان پنهان شده است.
خداوند در کَنَف (: سایه) حمایت خود تو را محفوظ و به عین عنایتش منظور دارد. بمنّه و کرمه.
مدتها و شاید چندین ماه باشد که برای آن فرزند عزیز نامه ننوشته‌ام ولی به دعا یادت داشته‌ام. آخرین نامه تو در آخرین روز حضور ما در مشهد به دستم رسید و آخرین صحبت تلفنی ما هم در بدو ورود ما به آلمان بود که شما تلفن کردید. کوشش ما در آلمان هم برای اخذ ویزای امریکا جهت مامی نتیجه نداد و الخیر فی ما وقع.
امیدوارم خداوند به نحو بهتر وبا جمعیت بیشتر و خاطرِ جمع‌تری بین ما جمع کند و قطعاً «هرچه آن خسرو کند شیرین بود.» من قرار است دوشنبه ۱۴ شهریور (امروز پنجشنبه ۱۰ شهریور است) به ایران برگردم و با مامی و تبسم دو هفته بعد از آن، آخر این هفته، قصد دیدار و یا بازدیدی از عموحمید در ارلانگن داریم.
مجید جان و سوسن جان هم دو سه روزیست اینجا هستند و جای تو را کم داریم وخداوند جای همه ما را پیش تو پر کند وبه آنچه خیر توست موفق باشی. فردا هم قرار است، چند روز قبل از موقع، جشن تولد تبسم را بگیریم و از طرف تو هم در این جشن هدیه لازم تقدیم خواهد شد و خداوند به تو هم تولدی تازه و روشنائی بی‌اندازه در جهان معنی ارزانی دارد و دلت را به محبت خود زنده کند و زندگی بخشد که
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
[ثبت است بر جریده عالم دوام ما]
(حافظ)
پدرت مرتضی
از مونیخ
۱۰ شهریور ۱۳۶۷