همه در چشم من تو می‌آیی

آن طبیبان طبیعت دیگرند

که به دل از راه نبضی بنگرند

ما به دل بی‌واسطه خوش بنگریم

کز فراست ما به عالی منظریم

به هرچه می‌نگرم صورت تو می‌بینم

و زین میان همه در چشم من تو می‌آیی

ز رشگ تا نشاسد کسی تو را هر دم

جمال خود به لباس دگر بیارائی