اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
جمعه ۲۶ بهمن ۱۳۸۶ در هواپیما دوبی ـ بحرین ساعت ۷ و ۱۱ دقیقه
کلماتی از مناجات ذاکرین حضرت سجاد از مناجات‌های خمسه عشر (سیزدهم):
«وَ مِنْ أَعْظَمِ النِّعَمِ عَلَيْنَا جَرَيَانُ ذِكْرِكَ عَلَى أَلْسِنَتِنَا
از بزرگترين نعمتها بر ما جارى شدن ذكر تو بر زبان ماست،
وَ إِذْنُكَ لَنَا بِدُعَائِكَ وَ تَنْزِيهِكَ وَ تَسْبِيحِكَ
و اجازه‌ات به ماست كه تو را بخوانيم و تنزيه و تسبيح گوييم
إِلَهِي فَأَلْهِمْنَا ذِكْرَكَ فِي الْخَلاءِ وَ الْمَلاءِ وَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ
خدايا پس ذكرت را به ما الهام كن در نهان و آشكار و شب و روز،
وَ الْإِعْلانِ وَ الْإِسْرَارِ وَ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ…
و پيدا و پنهان، و در خوشى و ناخوشى
…أَسْتَغْفِرُكَ مِنْ كُلِّ لَذَّةٍ بِغَيْرِ ذِكْرِكَ
و از تو آمرزش خواهم از هر لذّتى جز ذکر تو،
وَ مِنْ كُلِّ رَاحَةٍ بِغَيْرِ أُنْسِكَ
و از هر آسایشى جز انس با تو،
وَ مِنْ كُلِّ سُرُورٍ بِغَيْرِ قُرْبِكَ
و از هر شادمانى به جز قرب تو،
وَ مِنْ كُلِّ شُغْلٍ بِغَيْرِ طَاعَتِكَ»
و از هر کاری به جز فرمان برداریت.
و از مناجات مریدین (هشتم):
«فَبِکَ إِلَى لَذِیذِ مُنَاجَاتِکَ وَصَلُوا و...
پس فقط به سبب خودت به مناجات لذیذت واصل شدند؛
فَیَا مَنْ هُوَ عَلَى الْمُقْبِلِینَ عَلَیْهِ مُقْبِلٌ
ای کسی که بر رو کنندگان به تو روی کنی
وَ بِالْعَطْفِ عَلَیْهِمْ عَائِدٌ مُفْضِلٌ
با توجّه و عنایت به آنها، رجوع کننده و احسانگر هستی!
وَ بِالْغَافِلِینَ عَنْ ذِکْرِهِ رَحِیمٌ رَءُوفٌ
و نسبت به غافلان از ذکر و یادش، رحیم و رؤوف هستی!
وَ بِجَذْبِهِمْ إِلَى بَابِهِ وَدُودٌ عَطُوفٌ.
و نسبت به جذب آنان به درگاهت، بسیار مهربان و پر عاطفه هستی!
از فرمایشات حضرت علی علیه‌السّلام:
«إذا رَأيتَ اللّه سُبحانَهُ يُؤنِسُکَ بِذِكرِهِ فقد أحَبَّكَ» [۱]
هر گاه ديدى كه خداوند سبحان تو را انيس ياد خود كرده‌است، بی‌گمان دوستت دارد.
(یؤنسک: انس می‌دهد تو را).
از دعای کمیل:
«يَا مَنْ بَدَأَ خَلْقِي وَ ذِكْرِي وَ تَرْبِيَتِي وَ بِرِّي وَ تَغْذِيَتِي»
اى كه آغازگر آفرينش و ياد و پرورش و نيكى بر من و تغذيه‌ام بوده‌اى...
از قرآن:
[هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ] (الحدید ۵۷: ۳)
او یار نخستین تو و بازپسین است.
در هواپیما- پدرت مرتضی
به تبسم جان در تلفن گفتی آن شعر مرحوم پدر را هم بنویسم و اینک آن:
همی گفتِ مو هم از تو در آیه
همه آوای مو بانگ درایه
تو سازیدی درای[۲] این وجودم
بجنبانی که تا بانگش در آیه
به خدا سپردمت
پدرت مرتضی، مشهد
۲۶ بهمن ۱۳۸۶