بسم الله الرحمن الرحیم
۲۸ مهر ۱۳۹۱ در بوستن:
از تفسیر صفی‌علی‌شاه که کلاً منظوم است و پدر من به عنوان اولین تفسیر برایم تهیه کرده بودند، این دو بیت یادم مانده است[۱]:
هر چه دادى مايه، كرديم آن تلف
هيچمان نبود كنون چيزى بكف
بر فقير اين از غنى نبود عجب
گر ببخشد باز و نايد در غضب
من این تفسیر را در دو سال، در دوره دوم متوسطهٔ آن زمان سالهای دهم و یازدهم، خوانده‌ام.