اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
[أَلَيْسَ اللَّـهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ] (الزمر ۳۹: ۳۶)
آیا خدا برای بنده اش [در همه امور] کافی نیست؟
خداوندا! شرمندهایم که پاسخ عملی ما بدین سخن منفی است! و این شاید بدان جهت باشد که نسبت عبدیّت را به او درست نکردهایم.
لَکَ أَلفُ مَعبُودٍ مُطاعٍ أَمرُهُ
فِی العَالَمِینَ فَتَدَّعِی التَّوحِیداً
(رابعۀ عدویه)
تو را هزاران خداست که فرمان آنها را میبری و آنگاه ادعای توحید و یگانهپرستی می کنی؟!
به قول عطار:
چو تو در بند هرچیزی، خدا را بنده چون گردی؟
که تو در بند هرچیزی که هستی، بندۀ آنی
و اگر تو به همه وجودِ خود رو به او آری و همگیِ خود را به او سپاری، خواهی دید که چگونه او بندهاش را از احتیاج به غیر کفایت میکند! و چطور «اللهِ واحدِ قهّار» از ارباب متفرقه بهتر و نیکوتر است؛ همانطور که یوسف علیهالسّلام به دو رفیق همزندانش گفت که:
[يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّـهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ] (یوسف ۱۲: ۳۹)
ای دو یار زندان! آیا معبودان متعدد و متفرق بهتر است یا خدای یگانه مقتدر؟
از دعای جوشن کبیر است که:
«يَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ يَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْكَمَالُ يَا مَنْ لَهُ الْمُلْكُ وَ الْجَلالُ»
ای کسی که عزت و جمال منحصراً از آنِ توست و ای [کسی که قدرت و کمال منحصراً از آنِ توست و ای کسی که پادشاهی و شکوه و جلال منحصراً از آنِ توست]
اگر عزت میطلبی همه عزتها از آن اوست:
[مَن كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّـهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا] (فاطر ۳۵: ۱۰)
کسی که عزت میخواهد، پس [باید آن را از خدا بخواهد، زیرا] همه عزت ویژۀ خداست.
و اگر در پیِ زیبایی و جمالی ـ چه صوری و چه معنوی ـ مطلق جمال از اوست که جمال مطلق است و چه از او زیباتر که [لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ] (طه ۲۰: ۸) هر اسم نیکویی و هرچه نام نیکو بر آن نهی از آنِ اوست که ترکیب آیۀ قرآنی فوق مفید حصر است. [۱]
امروز شاه انجمن دلبران یکی است
دلبر اگر هزار بود، دل بر آن یکی است
(حافظ)
عزّت از او، جمال از او، قدرت از او، کمال از او، سلطنت و جلال از او، و با این همه [أَلَيْسَ اللَّـهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ]؟!
[فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ] (التکویر ۸۱: ۲۶)؛ پس به کجا میروید؟!
هرچه داری اگر به عشق دهی
کافرم گر جوی زیان بینی
(هاتف اصفهانی)
[قُلْ هُوَ اللَّـهُ أَحَدٌ]؛ بگو او خدای یگانه است اگر این سخن بگویی جواب [أَلَيْسَ اللهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ] را نیز بلی خواهی گفت.
[رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا] (الکهف ۱۸: ۱۰)
پروردگارا! رحمتی از نزد خود به ما عطا کن، و برای ما در کارمان زمینه هدایتی فراهم آور.
مجید جان!
السلام علیک
ساعت ۱۴ و ۴۳ دقیقه روز سه شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۶۵ است. دیشب تهران آمدم و ساعت ۶ امروز انشاءالله پرواز به مشهد خواهم داشت.
خدایت نگهدار و حَسْبُک الله.
پدرت مرتضی